maandag 30 mei 2011

Verdere uitwerking: deel 2.

Eerst nog enkele details die we in het vorige blogbericht niet bespraken en veranderingen die ondergaan zijn na testjes:

Zo worden onze rekkers afgespannen op maat:

De twee lussen die gevormd worden bevestigen we aan ons koperen T-stuk op deze manier:

Ons t-stuk was aan het beginnen vervormen doordat de rekkers niet dicht genoeg bij de verbinding bleven hangen door middel van kleine spanbandjes is dit probleem opgelost.

De klap wordt opgevangen door de mousse bevestigd op de pvc-buis. We hebben de mousse vastgeplakt doordat het begint te barsten na enkele keren gebruiken.


Ons statief hebben we aan een houten ondergrond bevestigd door middel van vijzen:

We hebben twee verbindingsstukken gemaakt nml:
tussen de krik en het statief EN tussen de ondersteuning van onze pvc-buis en de paal.
Deze 2 verbindingen hebben we gemaakt met cilindertjes waardoor het statief helemaal meebeweegt wanneer we de krik instellen op een andere hoek.


We hebben de verbinding met de krik en het statief wel moeten zo dicht mogelijk maken omdat ons kanon anders teveel bewoog om nog gericht te kunnen schieten.

Hier ziet u nog een gedetailleerde foto van de PVC-buis en statief verbinding:


In onze loop hebben we uiteindelijk (na veel verschillende groottes, diktes en verschillende materialen) voor een plastieken cirkel gegaan die bevestigd is op onze koperen buis.


Het plastiek wrijft minder dan het hout en de diameter zorgt ervoor dat de koperen buis de baan van het middelpunt blijft volgen.
Ook hebben we de positie verandert op de koperen buis, eerst hadden we deze cirkel bevestigt halverwege de koperen buis. Maar omdat het raakvlak van de koperen buis tegen de tennisbal te klein was hebben we gekozen voor dit alternatief.


De meeste dingen ondervonden we tijdens onze talloze testen.

We hebben eerst volop zitten testen voor een goeie diameter te vinden voor de cirkel die als een soort van piston in de PVC-buis verwerkt is (en aan de koperen buis hangt). Ook verschillende technieken van bevestigen op de koperen buis hebben we getest. Tot nu toe hebben we als beste oplossing dat de diameter iets kleiner is dan de koperen buis ( 14 en 15) en dat we hem erop hebben geslaan met de hamer (en extra bevestigd met epoxy).

De stabiliteit hebben we door middel van bevestigen en toedichten van afwijkingen bekomen.

Dan hebben we beginnen testen op welke afstanden we bekwamen door middel van verschillend gebruik van onze rekker:
-Test 1: we schieten 4 meter ver. We hebben onze rekkers kort gespannen en hebben als cirkelschijf eentje die in het midden van de koperen cirkel vasthangt en perfect dezelfde diameter heeft als de binnendiameter van onze pvc-buis.
-Test 2: we hangen onze rekkers dubbel, 3-dubbel, voegen olie toe --> geen verschil
-Test 3: houten cirkelschijf wordt vervangen door een plastieken.
-Test 4: We veranderen van cirkelschijf (aan de top en in hout) , en hangen onze rekkers aan punten bevestigd aan de pvc-buis en niet meer aan het statief (rekkers worden langer gebruikt) en bekomen afstanden van 5 tot 7 meter.
-Test 5: We veranderen onze hoek en bekomen afstanden tot 10 meter.
-Test 6: Tussen 9 en 11 meter (11 meter na eenmaal stuiten) wanneer we 74 cm rekker aan beide kanten opspannen tot voorlaatste gaatje in ons metalen statief.
-Test 7: 11 meter op de kop wanneer 63 cm rekker wordt opgespannen tot in 3e laatste gaatje in statief.
-Test 8: Hoek wordt verkleint en we hebben nog steeds 11 meter
-Test 9: Hoek = helft schroefdraad en we schieten 9 meter.
-Test 10: De buis wordt korter gemaakt (pvc-buis) om zo minder wrijving te ondervinden maar hij schiet helaas niet verder dan bij de vorige test.
-Test 11: Wanneer we de rekkers gekruist hangen ondervindt de afstand quasi geen verschil ( een lichte daling).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten