Project de voetveer door karim en tom

Wij waren aan het denken wat kunnen we doen? We dachten aan een bak dat zou bewegen aan de hand van een staalkabel maar dat hebben we rap uit ons hoofd mogen halen omdat we waren vergeten dat het een drassig gebied was en als je kracht zet op de kabel zullen je palen waar de kabel is aan bevestigd los komen.

Toen was het duidelijk dat we eens goed moesten denken toen kwamen we op het iedee om eens naar onze vorige school te gaan VTI Kortrijk afdeling hout! Daar legde ik uit wat mijn plan was en wat onze opdracht was toen heb ik mijn ex leerkrachten eens gevraagd hoe ik bepaalde dingen kon doen en wat niet kon toen kwamen we op een goed idee.

Besluit

o We maken een kist waar de mensen instappen de kist heeft aan de voorkant en de achterkant 2valluiken je kan het min of meer zo noemen. Die luiken zorgen ervoor dat de mensen die minder goed te been zijn, fietsers, rolstoelgebruikers en kinderen op een gemakkelijke en veilige manier aan land kunnen geraken. Het is de bedoeling dat die valluiken vallen op vastland of op een soort opstapplaats.

o We zaten dan nog met het probleem hoe laten we de kist drijven op het water. aan de onderkant van de kist brengen we een laag polyester aan met daarop een laag epoxy dat zal de kist laten drijven op de onderkant wat is er zo goed aan polyester en epoxy door dat middel zal het hout niet kunnen worden aangetast of kunnen worden beschadigt door algen enz.

o Om in evenwicht te blijven wordt er aan de onderkant van de kist nog een vin voorzien natuurlijk maar van 15cm of minder dat zullen we besluiten aan de hand van proeven.

o Hoe zullen de mensen aan de andere kant geraken dat is de vraag. En ja daar op weten we ook een antwoord onze kist zal voorzien worden van 4 ogen aan elke kant 2. 1 aan de voorkant en 1 aan de achterkant van de kist door die ogen zullen de touwen lopen die worden bevestigd aan 4palen 2palen aan de ene kant van het water en 2 palen aan de andere kant van het water. Als je dit niet snapt kijk dan eens goed naar de tekeningen dan komt het normaal wel duidelijk

Polyester

Polyesters kunnen zowel een thermoplastische (onder invloed van thermische omstandigheden smeltend) als thermohardende (onder invloed van een chemische of thermische reactie uithardende) kunststoffen zijn.

Een thermohardende polyester is vaak een vloeibaar mengsel van onverzadigde polyester en styreen. Deze twee komponenten kunnen onder invloed van een verharder (een peroxide zoals dibenzoylperoxide of katalysator) met elkaar reageren tot een harde kunststof.

Er bestaan veel verschillende soorten polyesters, een ander bekend voorbeeld is polyurethaan (PUR).

Deze polyester wordt meestal verstevigd met behulp van glasvezel. Dit heet glasvezelversterkt polyester, maar wordt ook vaak simpelweg "polyester" genoemd. Bekende toepassingen zijn zeiljachten en roeiboten.

Het verwerken van glasvezelversterkte polyester kan op velerlei manieren. De meest bekende techniek is het handlamineren of in het Engels hand lay-up. Bij deze techniek worden matten of weefsels op een open mal geïmpregneerd met hars. Dit gebeurt met een kwast of roller. Vervolgens wordt met een ontluchtingsroller alle lucht uit het laminaat gerold. De gewenste dikte van het laminaat wordt bereikt door het aantal lagen glasmat of glasweefsel. Op deze wijze worden nog steeds vele polyester producten gemaakt zoals wildwaterbanen, kano's, allerlei beschermkappen voor machines en dergelijke. Voor de buitenkant van een piano wordt ook polyester gebruikt.

Een andere manier om de hars aan te brengen is met een spuitmachine. Deze machine heeft een grote en een kleine pomp waarmee respectievelijk de hars en de verharder naar een spuitpistool worden gepompt. Op het spuitpistool zit een "cutter" die een continu aangevoerde glasvezel in kleine stukjes hakt en deze glassnippers met de harsstraal meespuit. Nadat het glas/polyester mengsel op de mal is gespoten moet dit met een ontluchtingsroller worden ontlucht. Bekende voorbeelden van deze techniek zijn polyester tuinvijvers, het 50 meter lange busstation te Hoofddorp en de versterkingslaag op de achterkant van kunststof ligbaden.

Bij bovenstaande technieken komt tijdens de verwerking styreen vrij. Hoewel deze styreendamp bij voldoende ventilatie niet direct een groot gevaar vormt, kan de doordringende stank wel voor overlast zorgen. Om de styreenemissie te voorkomen zijn er een aantal verwerkingstechnieken ontwikkeld waarbij een gesloten mal gebruikt wordt. Voorbeelden zijn vacuüminjectie, vacuüminjectie onder folie, light-resin transfer moulding (RTM) of drukinjectie. Bij deze technieken wordt vooraf glasmat en/of glasweefsels op een mal gelegd, waarna de mal wordt gesloten met een contramal. Door middel van vacuüm (vacuüminjectie) of druk (drukinjectie) of een combinatie van druk en vacuüm wordt vervolgens de hars in de mal, dus tussen de glasvezels door, gezogen of geperst. Op deze wijze worden tegenwoordig zelfs complete scheepsrompen van enige tientallen meters lengte in één keer gemaakt.

Nog een veel gebruikte techniek is het wikkelen van buizen en tanks. Hierbij wordt een lange continue bundel glasvezels door een bad met polyester geleid en vervolgens op een ronddraaiende mal gewikkeld. Op deze wijze worden bijvoorbeeld de voedersilo's bij varkensstallen en veel leidingwerk in de chemische industrie gemaakt.

Epoxy

Epoxy of polyepoxide is een epoxide-polymeer opgebouwd uit 2 koolstofatomen (C) en 1 zuurstofatoom (O) in een ringvormige structuur.

Epoxy is een thermohardende kunststof, die kan worden gebruikt om composieten mee te vervaardigen. Tijdens productie is het materiaal dun-vloeibaar en leent het zich tot het impregneren van vezelmateriaal. De op deze manier vervaardigde composieten zijn weer- en waterbestendig en worden gebruikt voor de vervaardiging van onder andere zeilboten. Daarnaast wordt epoxy toegepast als basis voor veel producten. Een paar voorbeelden daarvan zijn epoxylijm, verf (natlak en poederlak), vloeren en printplaten voor elektronische schakelingen.

Epoxy heeft een druk- en treksterkte die twee keer groter is dan die van beton. Door zijn vloeistofdichtheid kan het worden toegepast in vele bewerkingen, waaronder als vloertoepassing. Zowel in de industrie als in de esthetische markt vindt dit materiaal zijn weg. Nadelen zijn wel dat epoxy onder UV-licht verkleurt.

Blauwe epoxyhars wordt gebruikt in de petrologie om slijpplaatjes mee te impregneren. Op die manier kan de porositeit van gesteente worden bepaald; wat blauw oplicht in een slijpplaatje is poriënruimte.

Het gebruik van Epoxy is niet zonder gezondheidsrisico. Zeker één op de vijf verwerkers ontwikkelt een allergie als de epoxy nog niet volledig is uitgehard. Bekende allergische reacties zijn eczeem, roodheid en zwellingen. Daarnaast zijn de verharders bijtend en kunnen brandwonden veroorzaken. De dampen die vrijkomen tijdens de verwerking kunnen schadelijk zijn voor de luchtwegen en ogen. Hierdoor kan een luchtwegallergie, ademhalingsproblemen en astma ontstaan. De oplosmiddelen kunnen blijvende schade toebrengen aan het zenuwstelsel, lever, nieren en hersenen.