testfase

Deze week kwamen we weer samen om verder te gaan op wat we vorige week afgesproken hadden. We zouden elk nog eens rondkijken voor een ander mechanisme en kwamen met nog een ander voorstel. Ook hebben we ons een beetje beziggehouden met de eisen van de voerveer zoals draaggewicht in verband met een maximum diepte

Het voorstel dat er nog bij is gekomen werkte met katrollen (snelle schets onder dit stukje tekst) waarbij aan beide kanten 2 katrollen kwamen die dachten we er voor zouden zorgen dat er een flinke krachtvermindering op trad. Dit idee leek ons al snel redelijk omslachtig vanwege de vele kabels en een reële kans op in de war raken van kabels. Dit hebben we dus al snel laten vallen.

Concept met katrol.

We hebben opnieuw gekeken naar het eerste concept waarbij we gebruik maken van verschillende tegenwerkende schijven. Het probleem was echter dat we niet goed wisten of dit degelijk ging zijn. We dachten namelijk dat we niet genoeg grip gingen hebben met enkel dit simpele principe.

Snelle schetsen rond dit concept.

Hierop hebben we een aantal kleine houten schijfjes gemaakt en daar een aantal groeven (zoals tandwielen) in gemaakt om te zien als het hierdoor beter ging.

Vervolgens hebben we gekeken of de ligging van de 3 schijven ten opzichte van elkaar ook veel verschil gaf. Dit bleek het geval te zijn. Als we de onderkant van de 2 buitenste schijven lager plaatsen dan de bovenkant van de middelste schijf creëren we een veel betere grip door de tegenwerkende kracht op het touw van de 2 schijven op de middelste schijf.

Om dit effect nog meer te vergroten hebben we besloten om de groeven dwars op de buitenkant van de schijven te laten vallen en ze te vervangen door een groef over de lengte van de schijf. Hierdoor wil door de tegenwerkte kracht van de schijven het touw in de groef aan vastzitten. Doordat het touw rond is en de groef driehoekig zet het zichzelf vast wat leidt tot een zeer goede grip voor ons mechanisme.

Doorsnede van het wiel met de groef

Ook wilden we een principe verzinnen om te zorgen dat dit systeem niet te los hangt. Eerst dachten we om de verbinding tussen de verschillende schijven met veren sterker te maken, maar dit bleek omslachtig en na een x aantal keer niet betrouwbaar meer te zijn.

Uiteindelijk kwamen we op het idee om in plaats van veren gewoon simpel aan elke buitenste schijf gewichten te hangen die van nature dus een tegenwerkende kracht geven op de kabel.

De volledige opsomming van alles wat behandeld is met verband tot het mechanisme wordt in deze afbeelding weergegeven :

Ook hebben we ons al bezig gehouden met de voetveer zelf. De vorm die we gekozen hebben is zoals in onze vorige blog gepost staat de ovaal met afgevlakte kanten geworden. We hebben berekend welke afmetingen goed zouden zijn voor onze voetveer in verband met het feit dat we niet dieper dan 15 cm onder water mogen gaan.

Door middel van de wet van Archimedes zijn we er achter gekomen dat mochten we onze voetveer een breedte van 2 meter en een lengte van 3,5 meter geven we meer dan genoeg gewicht konden dragen voordat we ons maximum diepte bereikten.

Fs=p*g*V => massa = dichtheid * volume => 1000 * (2*3,5*0,15)= 1050kg

De afmetingen zijn genomen binnen in onze ovaal vorm waarbij de krommingen aan de zijkanten nog niet mee zijn gerekend, hierdoor is ons drijfvermogen zelfs nog hoger.

Volgende week willen we ons verder toespitsen op mogelijke details van de voetveer, ons systeem aan de kanten en eventueel dokken aan de kanten. Ook zullen we indien haalbaar beginnen met onze schaal 1:10 model.